Waarom twee teams in de A, B, en C leeftijd? Er zijn twee manieren om het volleybal spel te beleven. Op een meer of minder vrijblijvende manier tegen gelijkwaardige teams in het rayon, of op een gedreven en ambitieuze manier tegen teams in de regio. Het ene kan volstaan met één training in de week, wedstrijden van drie sets en veelal op de vrijdag gespeeld. De teams uit het rayon zijn vaak ook dichter bij huis. De andere manier leidt op voor spelers voor de tweede en eerste senioren teams. Deze trainen twee keer in de week, spelen in de regio wedstrijden van minimaal vier en soms vijf sets en worden geleerd om met één spelverdeler te spelen. De afstanden die het team moet afleggen om op zaterdag de wedstrijden te spelen zijn vaak verder weg en er zal dus een beroep op de ouders gedaan moeten worden om met vervoer het team te ondersteunen. Het bestuur streeft er naar om gediplomeerde trainers hiervoor aan te trekken en een vaste coach. Doordat er in de ideale situatie nu voor elke leeftijdsgroep twee teams zijn heeft de toekomstige speler de keuze om in het team te spelen wat aan zijn verwachtingen voldoet.
Deze ideale situatie is er helaas nog niet, al is de groep spelers in de circulatie leeftijd voldoende groot dat er hoop is voor de toekomst.

Volleybal is een technisch moeilijke sport en er wordt ook veel tijd en aandacht besteed om het de toekomstige spelers van DBS zo goed mogelijk te leren. Er moet natuurlijk ook aandacht zijn voor het randgebeuren en daarom worden er ook activiteiten georganiseerd zoals een kersttoernooi, filmmiddag en een volleybal zomerkamp. Hoewel het bestuur deze activiteiten van harte financieel ondersteunt wordt ook van de jeugd inspanning verwacht om iets extra's te doen en vandaar de pepermunt aktie.